สามร้อยสามสิบเจ็ด

แสงยามเช้าส่องลอดผ่านหน้าต่างทรงสูงสไตล์ปารีสเข้ามาอย่างนุ่มนวล ขณะที่ฉันกับวาเลรีช่วยกันย้ายกล่องใบสุดท้ายเข้ามาในห้องนั่งเล่นของอพาร์ตเมนต์ใหม่ของฉัน มันเล็กเมื่อเทียบกับห้องโลฟต์ที่ฉันทิ้งมา แต่มันก็มีความอบอุ่น—มีแววว่าจะเป็น ‘บ้าน’ ที่แท้จริงได้ ไม่ใช่แค่ที่สำหรับอาศัยอยู่ไปวันๆ เพดานสูงกับระเบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ